Ziele fiołka trójbarwnego działa moczopędnie, napotnie, odtruwająco, ułatwia usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii. Ponadto – wykrztuśnie, przeciwzapalnie, przeciwreumatycznie, wzmacniająco na włosowate naczynia krwionośne, także przeczyszczająco.
Jest rośliną cenioną w lecznictwie ludowym i w homeopatii. Fiołek był stosowany w lecznictwie już od XVI w. w schorzeniach skórnych, w zapaleniu płuc oraz jako środek „czyszczący krew” i moczopędny.
Odwary i napary z ziela stosowane są wewnętrznie w chorobach skórnych, takich jak: trądzik, egzemy, liszaje oraz w chorobach górnych dróg oddechowych. Ponadto w zaburzeniach przemiany materii. Bratek jest wykorzystywany w leczeniu miażdżycy i cukrzycy, jako środek wykrztuśny w schorzeniach górnych dróg oddechowych. Także jako środek napotny, moczopędny, przeciwgorączkowy oraz jako środek pomocni-czy w leczeniu schorzeń reumatycznych i stanów zapalnych nerek.
Zewnętrznie odwary z ziela fiołka trójbarwnego wykorzystuje się do płukania gardła, okładów i kąpieli przy wysypkach skórnych.
Napar z fiołka trójbarwnego
1 łyżkę suszonego ziela zalać szklanką wrzącej wody. Odstawić pod przykryciem na 15 minut. Przecedzić. Pić po ½ szklanki 3 razy dziennie w nieżytach górnych dróg oddechowych, oraz w chorobach skórnych, jak wysypki, świąd, egzemy, liszaje. Napar można stosować zewnętrznie w lekkich łojotokowych schorzeniach skóry, a także w wyprysku młodzieńczym w postaci okładów i kąpieli.
Odwar z fiołka trójbarwnego
2 łyżki suszonego ziela zalać 2 szklankami wody letniej. Ogrzewać do wrzenia i gotować pod przykryciem 5 minut. Odstawić na 15 minut. Przecedzić. Pić 2–3 razy dziennie po 0,5–1 szklanki jako środek moczopędny i regulujący przemianę materii, a także w schorzeniach skórnych oraz pomocniczo w przeziębieniu, grypie i gorączce.
Zewnętrznie tak przygotowany odwar używany bywa do płukania gardła, okładów i kąpieli przy różnych wysypkach skórnych.
